انواع سرمایه گذاری
چشم‌انداز سرمایه‌گذاری می‌تواند به شدت پویا و همواره در حال تحول باشد. اما کسانی که وقت خود را صرف درک اصول اولیه و کلاس‌های مختلف دارایی می‌کنند، می‌توانند در بلندمدت سود قابل‌توجهی کسب کنند.
اولین گام یادگیری تمیز دادن انواع مختلف سرمایه‌گذاری و جایگاهی است که هر کدام در پله‌های نردبان ریسک دارند.
وجه نقد
سپرده بانکی نقدی ساده‌ترین، قابل درک‌ترین و ایمن‌ترین دارایی سرمایه‌گذاری است. این دارایی نه تنها به سرمایه‌گذاران دانش دقیقی از سودی که به دست خواهند آورد می‌دهد، بلکه تضمین می‌کند که سرمایه خود را می‌توانند پس بگیرند.
اما جنبه منفی وجه نقد این است که سود به دست آمده از آن در یک حساب پس‌انداز به ندرت بر تورم غلبه می‌کند.
اوراق قرضه
اوراق قرضه یک نوع ابزار بدهی است که وام داده شده توسط سرمایه‌گذار به وام‌گیرنده را نشان می‌دهد. یک اوراق قرضه معمولی شامل یک شرکت یا یک آژانس دولتی می‌شود که در آن وام‌گیرنده در ازای استفاده از سرمایه، نرخ بهره ثابتی را به وام دهنده می‌پردازد. اوراق قرضه در سازمان‌هایی که از آن برای تأمین مالی عملیاتی، خرید یا سایر پروژه‌ها استفاده می‌کنند رواج دارد.
نرخ سود اوراق قرضه اساساً با توجه به نرخ‌های بهره تعیین می‌شود. به همین دلیل است که آن‌ها در دوره‌های تسهیل مقداری یا زمانی که بانک‌های مرکزی نرخ‌های بهره را افزایش می‌دهند به شدت معامله می‌شوند.
صندوق سرمایه گذاری مشترک
صندوق سرمایه‌گذاری مشترک نوعی از سرمایه‌گذاری است که در آن چند سرمایه‌گذار پول خود را برای خرید اوراق بهادار با یکدیگر جمع می‌کنند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک لزوماً از نوع منفعل نیستند، زیرا توسط مدیران سبد مدیریت می‌شوند که سرمایه‌گذاری‌های جمع‌آوری شده را توزیع کرده و به سهام، اوراق قرضه و سایر اوراق بهادار تخصیص می‌دهند.
بیشتر صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک محدودیت حداقل سرمایه‌گذاری بین ۵۰۰ دلار تا ۵۰۰۰ دلار دارند. سرمایه‌گذار حتی با انجام یک سرمایه‌گذاری نسبتاً کوچک نیز در معرض بیش از ۱۰۰ سهام مختلف موجود در سبد یک صندوق قرار می‌گیرد.
صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF)
صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF) از زمان معرفی در اواسط دهه ۱۹۹۰ بسیار محبوب شده‌اند. ETF ها شبیه به صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک هستند، اما در طول ساعات معاملاتی در بورس معامله می‌شوند. به این ترتیب آن‌ها رفتار خرید و فروش در سهام را منعکس می‌کنند، به این معنی که ارزش آن‌ها می‌تواند در طول ساعات معاملاتی به شدت تغییر کند.
سهام
سهام به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا از طریق افزایش قیمت سهام و سود نقدی تقسیمی در موفقیت یک شرکت مشارکت کنند. سهامداران در صورت انحلال (یعنی ورشکستگی شرکت) نسبت به دارایی‌های شرکت مطالبه دارند اما مالک دارایی‌ها نیستند.
دارندگان سهام عادی از حق رای در مجامع سهامداران برخوردارند. دارندگان سهام ممتاز حق رای ندارند اما از نظر پرداخت سود نسبت به سهامداران عادی اولویت دارند.
املاک و مستغلات
سرمایه‌گذاران می‌توانند با خرید مستقیم املاک و مستغلات را بدست آورند. در روش دیگر می‌توانند در صندوق‌های سرمایه‌گذاری املاک و مستغلات (REIT ) سهام خریداری کنند. REIT ها مانند صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک عمل می‌کنند که در آن گروهی از سرمایه‌گذاران پول خود را برای خرید ملک جمع می‌کنند. REIT ها در همان بورس سهام معامله می‌شوند.
صندوق‌های پوشش ریسک
صندوق‌های پوشش ریسک ممکن است در طیفی از دارایی‌هایی که آلفا نام دارند و برای ارائه بازده بیشتر از بازار طراحی شده‌اند سرمایه‌گذاری کنند. با این حال بازده آن‌ها تضمین شده نیست، صندوق‌های پوشش ریسک می‌توانند نوسانات شدیدی در بازده داشته باشند، حتی برخی اوقات در مقایسه با بازار بازده بسیار پایین‌تری دارند.
این نوع سرمایه‌گذاری معمولاً فقط برای سرمایه‌گذاران معتبر در دسترس است. اغلب برای سرمایه‌گذاری در این ابزار نیاز به ۱ میلیون دلار یا بیشتر است. این صندو‌ق‌ها معمولاً الزامات مربوط به ارزش خالص دارایی را تحمیل می‌کنند. سرمایه‌گذاری در صندوق‌های پوشش ریسک ممکن است پول سرمایه‌گذار را برای دوره‌های زمانی قابل‌توجهی مسدود سازد.
صندوق سرمایه‌گذاری خصوصی
صندوق‌های سرمایه‌گذاری سهام خصوصی ابزارهای سرمایه‌گذاری تلفیقی مشابه صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و پوشش ریسک هستند. یک شرکت سرمایه‌گذاری سهام خصوصی که به عنوان «مشاور» شناخته می‌شود، پول‌های سرمایه‌گذاری شده در صندوق را توسط چندین سرمایه‌گذار جمع‌آوری می‌کند و سپس از طرف صندوق آن‌ها را سرمایه‌گذاری می‌کند.
صندوق‌های سرمایه‌گذاری سهام خصوصی اغلب سهم کنترلی در یک شرکت در حال فعالیت میگیرند و برای تقویت ارزش آن شرکت مدیریت فعالانه را پیش میگیرند. سایر استراتژی‌های صندوق‌های سرمایه‌گذاری سهام خصوصی شامل هدف قرار دادن شرکت‌ها با رشد سریع یا استارتاپ‌ها هستند.
مانند یک صندوق پوشش ریسک، شرکت‌های سرمایه‌گذاری سهام خصوصی نیز تمایل دارند بر فرصت‌های سرمایه‌گذاری بلندمدت ۱۰ ساله یا بیشتر تمرکز کنند.
کالاها
کالاها به منابع ملموس مانند طلا، نقره، نفت خام و همچنین محصولات کشاورزی اطلاق می‌شود. راه‌های متعددی برای سرمایه‌گذاری در کالاها وجود دارند. صندوق کالایی یا «صندوق قراردادهای آتی مدیریت‌شده» یک ابزار سرمایه‌گذاری خصوصی است که مشارکت‌های چند سرمایه‌گذار را برای تجارت در بازارهای قراردادهای آتی و کالا ترکیب می‌کند.
یکی از مزیت‌های صندوق‌های کالایی این است که ریسک یک سرمایه‌گذار به مشارکت مالی او به صندوق محدود می‌شود.
